Për mua shkrimtari shqiptar më i preferuar është Ismail Kadare por natyrisht ky eshte mendoj per shumicen e shqiptareve, ndaj do te sjell nje alternative qe me duket se keto vitete e fundit eshte harruar disi.
Shkrimtari i madh dhe modest Dhimitër Xhuvani.
Kam lexuar me ëndje librat e tij që në kohën e diktaturës. Librat "Bota ime", "e nesërmja e një gruaje", "tuneli", etj kanë shënuar formimin tim. Më pas adhurimi për veprën e këtij shkrimtari u rrit ndjeshëm me romanin "Shpirtin nuk e shes". Mbaj mend që ky libër ka dalë pothuajse në të njëjtën kohë me romanin e Kadaresë "Koncert në fund të dimrit". Ishte shokuese në atë kohë që të dilnin në shtyp dy libra kaq liberalë dhe shitja e tyre përfundoi në pak ditë. Edhe pse vepra e Kadaresë është e madhe, romani "shpirtin nuk e shes" per mua qendronte më lart. Por këtë roman e kam ndjerë më tepër kur u largova nga Shqipëria. Xhuvani e kishte shkruar këtë roman sikur të kishte jetuar vërtet në perëndim dhe të kishte bërë jetën prej emigranti që bëja unë. Realiteti ishte ngjethës, dhe e kam kërkuar për kaq vjet rrjesht në treg këtë libër dhe nuk e kam gjetur. Është gjynah që perla të tilla nuk gjenden në shitje.
Një roman tjetër i Xhuvanit që më ka bërë përshtypje është "I mbyturi i Otrantos" dhimbja dhe fantazia e shkrimtarit këtu kalojnë cdo kufij. Më pëlqen që Xhuvani preket dhe ngacmohet të shkruajë nga ngjarje të tilla, pasi mesazhi vjen i qartë, i pastër.
kam shumë dëshirë ti rilexoj librat e tij, por për fat të keq nuk gjenden në qarkullim.